शुक्रबार, ०९ चैत, २०८० 

हिरासत भित्र

जब–जब बन्द वा लकडाउन हुुन्छ । तब–तब मान्छे फुुर्सदिला हुुन्छौँ । मान्छे फुुर्सदिलो हुुनुुभनेको काम नलाग्नुु हो । काम नलाग्नुु भनेको बिग्रनुु हो, प्रयोगमा नआउनुु हो । मेरो हकमा पनि यस्तै–यस्तै भयो । लकडाउनमा केही नयाँ कुुराको सृजना भए होलान् तर अधिकांस पुुराना कुुराहरु मौँलाएर आए जस्तो की सामाजिक संजाल, सेयर बजार, लुुडो, तास इत्यादी ।

लकडाउन भन्दा पहिले आकल झुुकल तास खेल्ने म लकडाउनमा भने राम्रै तरिकाले खेल्न थाले । यो खेल्ने सिलसिला तब मात्र रोकियो जब सरकारले लकडाउन गरेर पसल बन्द गराए वापतको पनि कर उठाउन लकडाउन खोले जस्तो गर्यो । तर जब दोश्रो लकडाउन सुुरु भयो तब म फुुर्सदिलो भएँ फुुर्सदिलो भएपछि समय कटाउन फेरी तास सुुरु गरियो । तर पहिले जस्तो फुुलटाईमर तास नखेल्ने मनस्थिती बनाईसकेको थिएँ । रेला–रेलैमा यो पल्ट सुुरु भयो । फेरी हामीले खेल्ने तास भनेका मुुर्खहरुले खेल्ने फलास सोच्नुुहोला त्यो होईन । दिमाग नहुुनेले खेल्ने पानतासे सोच्नुु भयोहोला त्यो पनि होईन । हामीले चाहीँ साह्रै दिमागको खेल, भलाद्मीहरुले खेल्ने म्यारिज खेलेको हो । म त भन्छुु म्यारिज खेल्नेलाई तासे भन्नुु मिल्दैन भन्ने नै हो भने पनि बौँद्विक स्तरका तासे भन्नुपर्छ ।

बौँद्विक स्तरको तास खेलेपनि प्रहरीको नजरमा चाहीँ त्यही तल्लो तहको तासे हुुनेरहेछौँ । साउन १६ बेलुुका ४ः३० तिर विशेस सुुराकीको आधारमा (सुुराकी थाहा भैईसकेको छ ) ईलाका प्रहरी कार्यालयका डि.एस.पी. सहितको टोलीले हामीलाई पक्राउ गर्यो । जम्मा ७ जना मध्ये तारा खत्री दाईलाई दर्शक हो भनेर उति नै बेला छुुटायौँ । अब बाँकी म आफै, प्रेम कुुमार फियाक, कैलाश सुुब्बा, मोहन ढुुङगाना (मेची पुुत्र) भिम बहादुुर लिम्बुु र द्रोणचार्य कार्की (डोलिन्द्र) थियौँ । उहाँ (तारा खत्री) १० मिनेट अगाडीको खेलाडी भए पनि छापा मारेको समयको चाहीँ दर्शक नै हुुनुुहुुन्थ्यो । कोठामा प्रहरीहरु फिल्मी शैलिमा प्रवेश गरे । जम्मा हामी ७ जना थियौँ तर प्रहरीहरु भने १५÷२० जना आएका थिए । ढोका बाहिर बाटै भिडियो कैद गर्दै भित्र प्रवेस गर्दारहेछन् ।
भिडियो गर्नेले गरिरहे । अरुले खनतलासी गर्न थाले । हामीसँग भएको पैसा त कुुरै नगरौँ अरु केही पनि सरसामान साथमा राख्न पाएनौँ । तर प्रहरीले सार्वजनिक गरेको रकम र हामी सँग भएको रकममा चाहीँ केही अन्तर भयो । हामीलाई सरासर ईलाका प्रहरी कार्यालय दमकमा लगियो । मुुद्धा फाटमा फोटो खिच्ने काम भयो । त्यही फोटो नै हो तपाईहरुले समाचारमा देख्नुु भएको ।

त्यसपछि सामान्य सोधपुुछ भयो । तत्पश्चात हिरासतको गेट खुुल्यो र हामी सरासर भित्र छिर्यौँ । गेट देखी अर्को स्टेप पुुरुष हिरासत लेखिएको ढोका थियो । उक्त ढोका सम्मको दृष्य चाहीँ बाहिर बाट नै देख्न सकिन्थ्यो जुुन मैले पहिले नै देखेको थिएँ । मलाई पुुरुष हिरासत लेखिएको ढोका भित्र कस्तो छ भन्ने कौँतुुहलता पहिले बाट नै थियो त्यसैले सरासर भित्र छिरे । भित्र पस्दै गर्दा ओराडमा छिरे जस्तो महसुुस भयो । पसिना गुुम्सिएको अमिलो गन्ध आयो । करिब २५÷२६जना भित्र थिए मैले एक–एक गर्दै प्रत्येकलाई हेदै गएँ । उक्त कोठाको एकातिर टोईलेट र संगै बाथरुम थियो तर दुुईवटैको ढोका आधा मात्र थियो भित्र उभिदा छाती देखी माथिको भाग बाहिर बाट सजिलै देख्न सकिन्थ्यो । बुुझ्दै जाँदा थाहा भयो कि भित्रै आत्महत्या गर्न सक्छन् भनेर आधा मात्र ढोका लगाईएको रहेछ । कोठामा ५ वटा वाल फेन थिए तर सबै चल्दैन थिए । भुुईमा कार्पेट बिछ्याईएको थियो र त्यो माथि कतै सामान्य फर्म त कतै च्याधार तथा पातलो कम्बल बिछ्याईएको थियो ।

टोईलेट र बाथरुमको ढोकैमा एक–एक वटा ठुला–ठुुला ड्रम थियो पानी थाप्नको लागी रहेछ । नजिकै बोतलभरी पानी भरेर राखिएको थियो । पैसा हुुनेले बाहिर बाट मिनिरल वाटर किनेर पिउदा रहेछन् पैसा नहुुनेले त्यही मोटरबाट तानेको पानी पिउदा रहेछन् । पिउने पानीको समस्या पनि उत्तिकै छ ।
सबै–सबै हेरेपछि म थचक्क बसेँ । को–को के–के केसमा आएका होलान् भन्ने कौँतुुहल्ता जाग्यो । एक जना भाई जो हिरोइनको कारोबार गर्दारहेछन् । हुुन त त्यस्तो केसमा पक्राउ पर्ने ति भाई मात्र होईनन् । लागुुऔँषध कारोबारमा सबैभन्दा धेरै हिरासत पुुग्दा रहेछन् । श्रीमान्को हत्यारा थिए श्रीमतीको हत्यारा पनि थिए । जाँड खाएर साथि साथि, छिमेकी झगडा परेर आउने पनि रहेछन् । नक्कली नोटको कारोबारमा परेका पनि थिए । अभद्र व्यावहार र बलात्कार केसका पनि भेटिए तर एक जना भाईको बलात्कार केस चाहीँ गज्जबको रहेछ ।

आफ्नै घरमा भाडा बस्नेसंग सहमतिमा नै शारिरिक संसर्ग भएछ त्यो पनि घरमा होईन होटलमा । भाईले भन्दै थियो “बियर खाउ भनेर प्रस्ताव गर्ने पनि उनि नै हुुन् । सहमतिमा काम भयो । सहमतिमा खाईयो, पिईयो अनि घर आएर आ आफ्नो कोठामा सुुतियो । तर रातको २ बजे प्रहरी मलाई पक्राउ गर्न आयो । मलाई हिरासत आएर मात्र थाहा भयो त्यही केटीले बलात्कार केसमा उजुुुरी दिएछिन् । अहिले २० लाख माग्दैछिन् । ” मलाई यस्तो हुुन्छ रे भन्ने थाहा भए पनि यो प्रत्यक्ष देख्दा अचम्म लाग्यो ।

दमकको चिया दोकानमा दम्पतीको ज्यान लिने ट्रकका चालक पनि त्यही भेटिए । भन्दै थिए “मैले ६०० बोरा सिमेन्ट बोकेको थिए, ३०÷४० भन्दा स्पिड थिएन । रातीको समय उसले एउटा सानो गाडीलाई उछिनेर अगाडी आउदा मेरो गाडी देखेन र मेरो गाडीमा छिर्यो । कोहि थिएनन् म सरासर जान पनि सक्थे तर त्यसो गरिन । ”

हिरासत राख्ने भएपछी मेडीकल गर्नुपर्ने रहेछ । हामीलाई मेडीकल गर्नु भनेर आम्दा लगियो । त्यतिबेला हातमा पहिलो पल्ट हत्कडी लाग्यो । मलाई यो पनि फिल्म जस्तो लाग्यो । मेडिकल पछि पुुनः हिरासत भित्र पस्यौँ । अलिकपछि खाना आयो । खाना राम्रै थियो । मासुु खान चाहानेले भने बेग्लै अर्डर गर्नुुपर्ने रहेछ । थाल आफैले धोएर राख्नुुपथ्र्यो । समय बिताउनका लागी एउटा टि भि थियो । अनि लुुडो र चेस खेल्न छुुट थियो । सुुत्नेबेला भएछ , सबैजना सुुंगुरको पाठा जस्तै लस्करै सुुत्न तिर लाग्यौँ ।

आखिर जो जेसुुकै केसमा परे पनि हामी एउटै दर्जाका कैदी थियौँ । कैदीहरुको पनि कमाण्डर हुुदोरहेछ । जसले त्यहाँ रेखदेख गर्दोरहेछ । कैदीहरु बिच पनि पालैपालो ड्यूूटीमा खटाईदो रहेछ । कसैले आत्महत्या, झगडा जस्ता घट्ना नघटोस भनेर हेरचाह गर्नलाई ड्यूूटीमा खटाईएको रहेछ । सुुरुमा कोठामा कैदीको चाप कम भएपनि जति रात पर्दै गयो उति कैदीहरु थपिदै गए । सुुत्नलाई भुुर्ईमा नै ढलेपनि सिरानीका लागी पानिको बोतल सम्म लगाउनुु पर्यो । रात कटाउन चाहीँ गाह्रै हुुने सबै सुुतेपछि गफ गर्ने साथी नहुुने ।

दिउसो चाँही को सँग बोल्नुु को सँग नबोल्नुु ? गफ गर्नुु समय थोरै भए जस्तो लाग्ने । हिरासत भित्र आउने र छुुटेर बाहिर निस्कने पनि उत्तिकै हुन्थे । तर भित्र आउने नै धेरै हुुन्थे । तर सत्य यो पनि हो कि हिरासत भित्र ५०% चाँही बिना कसुुर फसाईएकाहरु छन् । चुुरोट, खैनि , भोला जस्ता कुुराहरु भित्र प्रतिबन्ध रहेछ र पनि थोरबहुुत सेवन गरेको देखिन्थ्यो । बाहिर बाट पानि सम्म मगाउन सकिन्थ्यो तर जुुस तथा चिसो पेय पदार्थ मनाहि थियो । अझ म त कफि र मोबाईल बिना बस्नै नसक्ने मान्छे तर त्यहाँको माहोलले यो सब भुुलाईदियो ।

दुुई दिन दुुई रात बसे पनि दुुबै दिन दिउसो भने हामीलाई चन्द्रगडी लगियो । पहिलो दिन म्याद थपको काम भयो र दोश्रो दिन धरौँटीमा रिहा भर्याैँ । नेपालको हरेक क्षेत्रमा साम, दाम चल्छ सबैलाई थाहा छ । यो सिलसिलामा केही गुुमाउनुु परे पनि मलाई पछुुतो भने लागेकै छैन ।
एउटा बेग्लै संसार देख्न पाएँ, यस्तो लाग्यो कि मान्छे भएर एक पटक चाँही छिर्नै पर्ने ढोका रहेछ हिरासतको । त्यसैले पनि होला जोसुुकै छिर्न नमिल्ने, नपाउने । यत्ति भन्दा–भन्दै पनि भित्रका आवश्यकताहरु धेरै छन् हामीले एयर कन्डिसनर सहयोग गर्न चाहेका थियौँ तर नमिल्ने रहेछ । भित्र क्षेत्रफल साह्रै सांघुुरो, शुुद्ध पिउने पानिको अभाव, खाना खाने थाल, बटुुका, ओड्ने ओछ्याउने, बस्नलाई कुुर्सि जस्ता सामग्रीहरुको एकदमै आवश्यक छ ।
हामी बाहिर रमेकाहरुले बाहिरको समस्या मात्र देख्छौँ यतै मात्र सहयोग गछा्र्रै तर अब यो विषयमा पनि गम्भिर भएर सोच्ने कि ? जोसुुकै जुुनसुुकै केसमा कैदीको परिचय बोकेर हिरात छिरेपनि त्यो चन्दा पहिले उ मानव हो भन्ने कुुरा हामीले बिर्सनुु हुुदैन । आउनुुहोस् मिलेर सकेको सहयोग गरौँ ।

सम्बन्धित समाचार

जेष्ठ २१ गते झापामा साकेला सिली भव्यताका साथ समापन हुने

दमक, जेष्ठ । किरात राई यायोक्खा झापाको आयोजनामा जेष्ठ २१ गते शनिबार साकेला सिली समापन समारोह कार्यक्रम भव्यताका साथ सम्पन्न हुने भएको छ । किराया झापाले शुक्रबार साकेला थान व्यवस्थापन समिति र स्थानीय अगुवाहरुसँग बैठक...

कक्षा १२ सम्म निशुल्क शिक्षा प्रदान गर्ने मेरो पहिलो प्राथमिकता –लक्ष्मी प्रसाद चेम्जोङ

लक्ष्मी प्रसाद चेम्जोङ बि.सं. २०४९ र २०५४ मा शिवसताक्षी नगरपालिका वडा १ को अध्यक्ष पदमा २ पटक निर्वाचित भए , २६ वर्षको कलिलो उमेरमा । लगातार २ कार्यकाल नेतृत्व गरेका उनले यसपटक पुन वडाध्यक्षको उमेरद्धारी...

अघिल्लो कार्यकालका जनप्रतिनिधिले सम्भव हुने काम पनि गर्न सकेन् – दुर्गा नेम्बाङ

समदर्शी सञ्चार अनलाईन खबरमा तपाईलाई स्वागत छ । नमस्कार, समदर्शी सञ्चार अनलाईनका सम्पूर्ण पाठकहरुमा म दुर्गा नेम्बाङको तर्फबाट अभिवादन व्यक्त गर्दछु । तपाई राजनीतिमा सक्रिय हुनुभएको कति भयो ? राजनीतिमा क्रियाशील भएको त्यस्तै ७ वर्ष...

सेन्छेलुङ माङ सामग्री स्टोर संचालनमा

दमक १, झापा फाल्गुनन्द चोक नजिकै सेन्छेलुङ माङ सामग्री स्टोर संचालनमा आएको छ । किरात धर्म संस्कार अन्तर्गत सेवा पुजा गर्दा आवश्यक पर्ने सबैखाले सामग्रीहरु उपलब्ध गराउँने उदेश्यले गत बैशाख ५ गते देखि सेन्छेलुङ माङ...

हाम्रो बारेमा

समाजलाई समृद्ध बनाउने, हाम्रो प्रयास भन्ने नारालाई आत्मसात गर्दै २०७२ असार ६ गते जिल्ला प्रशासन कार्यालय झापाको दर्ता नं १३५ मा समदर्शी सन्चार मासिक पत्रीका दर्ता गरि सुरुवात भएको हाम्रो यात्रालाइ आज अनलाइन संस्करण सम्म आइ पुगेको छ। आगामी दिनहरुमा यहि समदर्शी सन्चार मासिककै प्रस्तुतिमा समदर्शी टि. भि युटुव च्यानल संचालन गरि शिक्षा, स्वास्थ्य , कृषि , आर्थिक, संस्कृति र मनोरञ्जनका सामग्रीहरु प्रकाशन /प्रशारण गर्दै उदेश्य प्राप्तिका लागि हामी निरन्तर लागि रहने प्रण गर्दछौं।